мӧҥгештме

мӧҥгештме

1. прич. от мӧҥгешташ

2. в знач. сущ. упадок, убыль

Вӱд мӧҥгештме убыль воды.

Кызыт гын вий мӧҥгештмым кажне ийынак шижын толеш. [/i]В. Косоротов.[/i] А сейчас с каждым годом чувствует упадок сил.